اثيرالدين محمد بن يوسف اندلسي معروف به ابوحَيّان غَرناطي، محدث، مفسّر، اديب، نحوي، لغوي، شاعر و رجاليِ مشهور عرب، در سال 654 ق در غرناطه (واقع در اسپانيا) به دنيا آمد. علوم مقدماتي را در زادگاه خود فرا گرفت و مابقي را در آفريقا، حجاز و شامات آموخت. اساتيد وي را تا چهارصد و پنجاه نفر نوشته‏اند. همچنين شاگردان بسيار فاضل تربيت نموده است. او در علوم مختلف متبحّر بود و تمامي اوقاتش در تعليم و تعلّم و تاليفات متنوع صرف شد. ابوحيان در صرف و نحو و حديث استاد كل به شمار مي‏رفت و به شِيخُ النُّحاة(استاد نحوييّن) و شيخُ المحدّثين مشهور گشت. وفات ابوحيان در مصر اتفاق افتاد.